Poznajcie osoby, które tworzą tegoroczny program LubLarp Festiwalu!
Andrzej Pierzchała (Verone)
Członek stowarzyszenia Liveform. Larper, rpgowiec, historyk. Twórca m.in larpów Enuma elis, Krew nie woda, L’ombre de la lune czy międzynarodowej bazy larpów Print&Play. Miłośnik historii: tej, która zdarzyła się i którą bada, oraz tej, która tworzy się w każdej opowieści. Doktoryzował się z brytyjskiej polityki bliskowschodniej w latach 1914-1923. Miłośnik francuskich musicali, dobrych książek i starannych przygotowań. Wierzy w pracę u podstaw i terminowość. Emerytowany konwentotwórca.
Anna ‘Narien’ Sołtys (All the Jazz)
Larpuje od 2012 r. Prywatnie tańczy i podnosi ciężary. Zawodowo projektuje doświadczenia użytkowników i znajduję odpowiedzi na pytania, natomiast jej background leży w sztuce i obie te rzeczy mają duży wpływ na to, jak podchodzi do tworzenia gier. Ważny jest dla niej design gry i projektowy minimalizm. Ciekawi ją to, co larpy mówią mimochodem i jakie implikacje dla świata gry, ale i dla świata rzeczywistego mają podejmowane decyzje projektowe. Jest dla niej bardzo ważne, by wszyscy mogli przeżywać gry w sposób przeze nią zamierzony, przez co tworzy głównie małe gry: w dużych trudno uniknąć sytuacji, w której ktoś ma poczucie bycia na obrzeżach głównej opowieści, a twórca ma znacznie mniejszą kontrolę nad faktycznym kształtem oferowanego doświadczenia. Nie widzi sensu w robieniu kolejny raz czegoś, co już było, ale bardzo lubi twisty i świadome trawestacje znanych tropów.
Jakub ‘Gandi’ Wasielak (Diuna: Wichry i Wizje)
Twórca larpowy skupiony na konstrukcji oraz procesie tworzenia gier. Były koordynator Fornostu oraz autor wielu larpów na tym i na innych konwentach. Stworzył wiele gier – z niektórych był bardziej zadowolony, a w innych widział niejedną rzecz do poprawy. Od pewnego czasu jednak oprócz tworzenia ciekawej fabuły larpów zainteresowała go koncepcja ich konstrukcji. Diuna: Wichry i Wizje jest jedną z pierwszych gier, gdzie każda relacja między graczami została starannie przemyślana i wierna oryginalnej koncepcji w celu zbudowania realnych siczy. Te społeczności są oparte o relacje bliskie rodzinnym, o swoich braciach i siostrach wiemy niemal wszystko i znamy ich dobre, a także te złe strony. Dlatego też po Diunie można spodziewać się złożonych kart, które budują dokładne tło każdej postaci, a potem wrzucają je w wir wydarzeń, który może zakończyć się na wiele sposobów.
Błażej Kardyś (Diuna: Wichry i Wizje)
Larpujący blisko 15 lat (z przerwami na normalne życie) entuzjasta tak battlelarpów, jak i chamberów. Ostlandzki halabardnik, nippoński ronin i frontman Promyczków Elektora.
Michał ‘Eldarion’ Skerczyński (Diuna: Wichry i Wizje)
Fan dobrej opowieści w każdej postaci. Samozwańczy król nalewek i kolekcjoner fajek. Larpuje od 2006 z różną częstotliwością. Lubi eksperymentować, a w swoich grach umieszcza nieoczywiste odwołania do Tolkiena.
Maciej ‘Vonen’ Korpik (Wielkie Wiejskie Wesele)
Wieloletni gracz, teraz powraca do robienia larpów. Jest miłośnikiem narracyjności i symulacyjności, a w grach najbardziej ceni sobie immersję – wszystko to co pozwala bardziej zanurzyć się w przygotowany świat i wpływać na niego. Od niedawna pełnoprawny członek grupy LubLarp!
Klaudia Toruń (Wielkie Wiejskie Wesele)
Ze środowiskiem larpowym związana od 2016 roku, w różnych rolach – jako twórczyni i współtwórczyni gier, organizatorka festiwali, konferencji, imprez i konwentów larpowych, czy fotografka larpowa. Związana z LubLarpem i Larpartem. Jako twórczyni najbardziej lubi proste formy [jak jeepy] i nieskomplikowane mechaniki, ale napisanie karty postaci na 15 stron nie sprawia jej problemu. Pochodzi z Lublina, obecnie mieszka we Wrocławiu.
Elżbieta ‘Arcmage’ Głowacka (Maelstrom)
Projektantka grafiki, ilustratorka i nieuleczalna zbieraczka staroci. Larpy tworzy od początku tysiąclecia, wędrując poprzez różnorodne treści, formy, koncepty i objętości. Szczególnie zainteresowana immersją, a także tworzeniem strojów i rekwizytów w duchu zero waste.
Karolina Fedyk (Maelstrom)
Pisarka, akademiczka, aktywistka. Fascynuje się granicami gatunków, pozaludzkimi umysłami i historią sztuki. Larpuje od kilkunastu lat. Larpy postrzega przede wszystkim jako medium służące wspólnemu opowiadaniu niezwykłych, emocjonujących historii i to na tym aspekcie skupia się w grach, które tworzy. Ponad wyreżyserowane sceny stawia spontaniczność i otwartość. Prywatnie – przyjaciółka szczurów i pasjonatka opuszczonych miejsc.
Rafał „Mefii” Matraszek (H@ck3D)
W przyszłym roku stuknie mu dekada odkąd zainteresowały go larpy. Gra na dolnym śląsku, śląsku i pomorzu. Od pewnego momentu tworzy również gry. Lubi dobrze opowiedziane historie z puentą, morałem i refleksją oraz przemyślane gry i eksperymenty. Od kilku lat stara się wdrażać technikę i multimedia do świata przedstawionego, a H@ck3D, które stworzyli wraz z Famulem i Leonem jest połączeniem wszechobecnego dźwięku, migających świateł, dymu, tańca i ekstatycznych uniesień, które przeprowadzą gracza przez futurystyczny, cyberpunkowy świat, pozwolą zatracić się w niemym tańcu, a nawet spróbują skłonić go do refleksji nad przyszłością jednostki jak i samego człowieczeństwa w nadchodzącej przyszłości
Jakub „Famul” Famulski (H@ck3D)
Za mniej więcej pięć lat stuknie mu dziesięć lat odkąd zagrał swojego pierwszego większego larpa (akurat tak się składa, że też w Lublinie). Od pewnego momentu tworzy również gry, w jakie samemu chciałby grać. Lubi spójnie zaprojektowane larpy, których celem jest zaoferowanie konkretnego doświadczenia uczestnikom. Nie lubi oszukiwać uczestników i skrywać przed nimi sekretów, woli otwartą komunikację na temat tego, co będzie na grze. Ważne jest dla niego, aby biorący udział w grze mieli poczucie sprawczości w trakcie całego doświadczenia. Dlatego H@ck3d, które stworzyli wraz z Mefim i Leonem, jest takie, a nie inne.
Leon Truskawka (H@ck3D)
Gra w larpy od jakichś dziesięciu lat – mniej lub więcej. Najbardziej lubi gry filmowe, nastawione na opowiedzenie i pokazanie pewnej historii, z dobrze napisanymi i zdesignowanymi postaciami i pięknymi scenami do odgrywania. Bardzo lubi też, kiedy gry są dobrze zaprojektowane od strony wizualnej, gdzie wystrój i użyte efekty specjalne odgrywają swoją rolę. Stroje, dekoracje, światła, muzyka – to wszystko musi mieć swoje znaczenie. Dlatego też przy tworzeniu H@ck3D, razem z Mefiim i Famulem poświęcili sporo uwagi tym aspektom.
Bartosz Bruski (prowadzący Konklawe)
Ma 29 lat, jest programistą, larpuje od 2007, organizował Konferencję Larpową, Larpowe Laury, Zweihander: Nim nadejdą mrozy, Au Revoir Dogs!, 4th of July, i oczywiście Armię Świętego Imperium Sigmara. Lubi filmowe, pełne napięcia i trudnych, dramatycznych decyzji gry osadzone w wyrazistych settingach.
Artur Woźniak (Konklawe)
Pasjonat gier i fantastyki w każdej postaci, larpów niejako przy okazji. Autor takich gier jak: Wir (Larpy Najwyższych Lotów 2014), Lewiatan (Złota Maska 2016), Pewnego razu w kosmosie, Konklawe, Projekt Gideon, Noc Trzech Króli oraz wielu innych. Pomysłodawca i koordynator projektu Ogrody Szaleństwa (2017-2019). Wielokrotny organizator konwentu Flamberg oraz współtwórca jego Gry Głównej (2009-2011). Obecnie na przedłużonym urlopie twórczym.
Natalia Rożek (Klub Kawalerów)
W larpy gra od 2012 roku i niedawno stuknęła jej setna gra! Wychowana i larpowo ukształtowana przez „lubelską szkołę larpową”. W grach uwielbia przede wszystkim opowieści i emocje. Według niej nawet najlepszy design nie zastąpi dobrej historii. Jako twórczyni larpowa również takie gry stara się tworzyć, najpewniej czując się w wątkach romantycznych i obyczajowych, zaprawionych nutą komedii.
Aleksandra ‘Panda’ Kiebasz-Chmielewska (Klub Kawalerów)
W 2012 roku pojechała na swój pierwszy Hardkon na Przystanku Alaska i od tamtej pory jej życie nierozerwalnie związane jest z larpami. Zagrała ponad sto larpów, była scenarzystką, koordynatorką, scenografką, NPCką i twórczynią różnych gier (między innymi larpa Show Must Go On!, którego współautorką jest Marta Rozalia Szmigiel i który wygrał Larpowe Laury 2019). Jest związana ze stowarzyszeniami Lublarp i Liveform.
Jakub ‘Shonsu’ Barański (Miskatonic Madness)
Jest koordynatorem głównym LubLarp Festiwalu 22/23. Organizuje, tworzy, gra. Pomysłodawca powołanej do życia w 2014 roku inicjatywy LubLarp. Dwa razy zdobył Złotą Maskę, za larpy Birdman oraz Super Mario Business Story, a także zwyciężył w pierwszej edycji konkursu Carbon grą Miscatonic Madnesss. Jest współautorem larpów Bal marionetek oraz D8. Wie, że jest nieskończenie dużo dobrych powodów do larpowania, ale dla niego larpy to przede wszystkim opowieści. Jest wychowankiem lubelskiej szkoły larpowania, narratywistą, entuzjastą larpowych eksperymentów, poszukiwaczem nowych form opowiadania pasjonujących historii.
Emilia ‘Emi’ Kowalska (Tam, gdzie nas nie ma)
Od ok. 10 lat larpuje i pisze gry. Wychowana na lubelskiej szkole larpowej, z poczuciem przynależności do Lublarpowej ekipy. Najczęściej tworzy chamberlarpy, zarówno mniejsze, dostosowane do konwentów, jak i większe, osobne gry. W centrum swoich gier stawia postaci, ich emocje, rozwój, relacje, opowiedzenie ich historii.
Marcin ‘Słowik’ Słowikowski (Na Przełęczy Mgieł)
Larpy odkrył na studiach, spodobały mu się tak bardzo, że są ważną częścią jego życia: Grimuar, Róże Pogorzeliska, Misterium Rodu Featherlove, System, Koszmarne Gąszczu Kołysanki, Larpy Najwyższych Lotów, LubLarp, Moving, Miasto bez echa, TEDxLublin, Kolaż, Poker Face, Nightclub, Witcher School, Reżyseria gry na UMCS, Portal 10, Høst, Larp Alchemy, Lubelska Szkoła Larpowania, #TajneProjektyOKtórychNieWolnoMówić…
